สวัสดีค่ะท่านผู้อ่านทุกท่าน ในวันนี้แพรมีเรื่องที่จะกล่าวได้เลยว่าเป็นสิ่งที่ภาคภูมิใจของเพื่อนๆชาวเทคโนอโศก 16 ของเราเป็นอย่างมาก เพราะในวันนี้ (06/03/2557) เป็นวันที่พวกเราได้นำเสนอผลงานที่เราทุ่มเท ลงแรงกายแรงใจกับโปรเจคนี้กันมามากพอสมควร นั่นก็คือ “นิตยสาร” ค่ะ กว่าจะออกมาเป็นนิตยสารหนึ่งเล่มไม่ใช่เรื่องง่ายเลยทีเดียว และวันนี้แพรก็จะพาท่านผู้อ่านได้รู้จักกับ @choice นิตยสารเล่มแรกในชีวิตของแพรกันค่ะ
รู้จักกันสักนิดกับ @choice
@choice นิตยสารประเภทไลฟ์สไตล์ที่คัดสรรค์เรื่องราวดีๆ
ที่มีประโยชน์ สาระ และความบันเทิงมาให้ผู้อ่านได้อ่านกัน โดยมีการจัด main
หลักเป็น
3 ส่วน คือ
Head รวบรวมแนวความคิด
แง่คิดดีๆ ในการดำเนินชีวิต ความรู้ ความงาม สุขภาพ อาหารการกิน
Body รวบรวมการดูแลสุขภาพทั้งกายและใจ
พร้อมอวดสวยไม่ตกเทรนด์
Leg ชีพจรลงเท้า
เที่ยวสุดชิคไม่มียั้ง พร้อมเคล็ดลับดูแลตัวเองเมื่อออกทัวร์
เริ่มแรกกว่าจะเป็น @choice
แพรยังจำวันแรกๆของการเริ่มทำนิตยสารเล่มนี้ได้เป็นอย่างดีเลยค่ะ
เพราะแพรเคยติดตามในการทำงานจากพี่ๆ มาบ้าง ก็พอรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย
และวิชานี้ก็เป็นวิชาที่การจับกลุ่มนั้นอาศัยเรื่องของชะตากรรม โชคชะตา
เป็นอย่างมากเลยทีเดียว ในวันที่จับฉลากตอนแรกแพรสองจิตสองใจว่าตัวเองอยากจะรับบทบาทในหน้าที่อะไร
เพราะตอนนั้นก็มีความคิดที่จะเป็น บ.ก. อีกความคิดก็อยากจะเป็นกราฟฟิค และสุดท้ายแพรก็ตัดสินใจที่จะเลือกในตำแหน่งกราฟฟิคเพราะแพรคิดว่ามันเป็นสิ่งที่แพรทำแล้วมีความสุขรวมทั้งเป็นสิ่งที่แพรถนัดมากที่สุด
การจับฉลากนั้นผลก็ออกมาเป็นที่น่าพอใจเพราะแพรได้ร่วมงานกับเพื่อนๆ ที่แพรเคยทำงานด้วยมาแล้วหลายงาน
บอกเลยว่างานนี้สบาย...
กับทีมงาน @choice
อย่างที่ได้กล่าวไว้ในข้างต้น
ทุกคนในทีมคือคนที่แพรเคยร่วมงานมาด้วยการทำงาน พูดคุย ประสานงาน
จึงเป็นสิ่งที่ไม่ยากนัก แต่การทำงานในครั้งนี้ก็ไม่เหมือนทุกๆ ครั้ง
เพราะการทำนิตยสารค่อนข้างต้องอาศัยความรักและความชอบในเรื่องที่จะทำ
ไม่เช่นนั้นการทำงานชิ้นนี้คงไม่มีความสุขแน่ๆ กว่าจะสรุปและตกลงกันได้นั้นก็ต้องคุยกันอยู่ค่อนข้างนาน
เมื่อพวกเราตกลงขอบเขตเนื้อหาของนิตยสารได้แล้วนั้น
สิ่งต่อมาที่พวกเราได้พูดคุยกันก็คือเรื่องของหน้าที่ กลุ่มแพรอาจจะไม่เหมือนกลุ่มอื่นๆตรงที่จำนวนนักเขียนหลักมีมากถึง
3 คน เลยทีเดียว
ข้อดี แพรคิดว่าทุกคนในกลุ่มค่อนข้างเป็นคนที่รู้จักในหน้าที่ของตนเองพอสมควร
สังเกตได้จากนักเขียนที่จะส่งงานเขียนให้ บก. แทบทุกวัน และทุกคนในกลุ่มก็ต่างเข้ามากระตุ้นซึ่งกันและกันงานเขียนจึงออกมาเป็นรูปเป็นร่างได้อย่างรวดเร็ว
ข้อเสีย
แพรคิดว่าเรื่องนี้คงเป็นปัญหาในส่วนของแพรเอง เพราะแพรเป็นคนค่อนข้างมาตราฐานสูง ในตอนแรกแพรมีความคิดที่จะให้เพื่อนช่วยทำแล้วแนะนำกันไปเรื่อยๆ
แต่ปัญหาก็ตามมาคือ ผลงานที่ออกมาไม่ถูกใจ บก. ต้องแก้ไขกันอยู่หลายครั้งและด้วยเนื้อหาของนิตยสารที่ต้องทำค่อนข้างมาก
จึงส่งผลให้เสียเวลาไปค่อนข้างมาก ทำให้แพรตัดสินใจทำเองทั้งหมด และขอเป็นคนออกแบบรูปแบบศิลป์ของนิตยสารด้วย
(เป็นสาเหตุที่ต้องเพิ่มเป็นบรรณาธิการฝ่ายศิลป์ขึ้นมา)
ในตอนแรกแพรก็เคยมีความคิดว่ามันเหมือนเป็นการก้าวก่ายในหน้าที่ของ บก.
แต่หลังจากที่ผลงานออกมาแล้วทาง บก. ก็ไว้ใจให้เราทำ แพรสบายใจขึ้นกว่าเดิม
เลยตัดสินใจว่าจะไม่คิดอะไรมากแต่จะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
กับคอลัมน์ที่เขียนเอง
ต้องยอมรับตรงๆ เลยว่าแพรเป็นที่เขียนไม่เก่ง
ใช้ภาษาไม่ค่อยเป็น เขียนวนไปวนมา คอลัมน์ที่แพรเลือกทำส่วนใหญ่จึงเป็นคอลัมน์ที่เป็นการลงพื้นที่
หาข้อมูลด้วยตนเอง เน้นรูปถ่ายและประสบการณ์เป็นหลัก
และหลังจากได้ลงพื้นที่เพื่อทำคอลัมน์ แพรรู้สึกสนุกและรักที่จะได้ทำมันมาก
แอบมีความคิดเล็กๆ ว่าถ้าในอนาคตถ้ามีโอกาสได้ทำงานแบบนี้คงจะสนุกไม่น้อย แต่ก็ยังเป็นเรื่องในอนาคตแต่ก็ขอเก็บไว้เป็นอีกหนึ่งตัวเลือกนะคะ
สิ่งที่ได้จาก @choice
การทำนิตยสารเล่มนี้เทียบเสมือนการจำลองการทำงานในอนาคต
ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงแค่หนึ่งในส่วนเล็กๆ น้อยๆ
แต่การที่ได้ทำก็เป็นอะไรที่มากกว่าประสบการณ์
เพราะทุกครั้งที่เราได้มองเห็นแต่ละหน้าของนิตยสารมันจะมีเรื่องราวของมันในทุกๆ หน้า
เป็นสิ่งที่เราคงหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
สุดท้ายนี้แพรอยากจะขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่อดทน ฝ่าฟันอุปสรรคจนผ่านพ้นมาได้
แต่เพราะอุปสรรคทุกอย่างที่เข้ามานั่นล่ะส่งผลให้เมื่อเราประสบความสำเร็จ
เราจะภาคภูมิใจในสิ่งที่เราทำเป็นอย่างมาก และอยากจะขอโทษหากแพรได้ทำอะไรผิดพลาดไป
ขอบคุณทุกๆความทรงจำ @choice
ติดตามกันอย่างเต็มๆ ได้ที่ >> @CHOICE
